Samfélagið kennir öðrum um sinn eigin sjúkdóm

Enn einn unglingurinn í dag reyndi að vekja heiminn upp af deyfð sinni með því að fórna sjálfum sér og öðrum nemendum, í þetta skiptið í suður Finnlandi, landi sem var að upplifa sína fyrstu skólaskotárás¹. Hann hóf skothríð í framhaldskólanum sínum, drap átta manns og særði tíu áður en lögreglan umkringdi bygginguna og líklega skaut hann niður.

Það er ætlast til þess að þú standir gapandi og hugsir "En hvernig getur einhver gert svona lagað? Af hverju gerir fólk svona?" en sú veikburða yfirhylming er löngu orðin gegnsæ. Við vitum af hverju þeir gera þetta: unglingar hafa ekki enn tekið vanvirkan heim fullorðna fólksins í dag inn á sig, svo þeir hafna honum oft, með því að fremja sjálfsmorð og/eða að fjarlægja viðsjárverðustu hindranirnar sem þeir mæta.

Þegar Pekka-Eric Auvinen hóf skotárás í skólanum sínum þá var hann að senda heiminum skilaboð með sjálfsfórn sinni. Skilaboð sem fullorðið fólk ætti að hlusta á, þar sem sú iðja að hunsa vandamál hefur þegar fært okkur mengaða jörð, loftlagsbreytingar, staðfestulausa pólitík, gettó, menningu sem stýrt er af hálfvitalegu sjónvarpi og tónlist, stöðugar þjóðerniserjur og svo framvegis. Listinn heldur áfram. Það er engin furða að unglingar vilji ekki ganga til liðs við veröld ykkar sem vegna þráfylgni við gleymsku skapar algjörlega þroskaheftan verkunarhátt hvað eftir annað.

Unglingurinn hafði sýnt merki um andúð sína á heimi fullorðinna, en áhugalaus stjórnandi á Youtube ráðlagði honum þá að verða sér út um þunglyndislyf ², þrátt fyrir skort á fullnægjandi sönnunum fyrir því að þunglyndislyf komi í veg fyrir orsök þunglyndis yfirhöfuð, en þunglyndi er eitthvað sem færist sífellt í aukana í nútímanum og er leiðandi orsökin fyrir vanhæfni einstaklinga hjá iðnríkjum heimsins³. Á meðan flestir leitast eftir meðhöndlun á þunglyndinu sjálfu, eru færri sem spyrja augljósustu spurningarinnar: er það möguleiki að þunglyndi eigi sér ytri orsakir, líkt og þá að samfélög okkar séu forljót og/eða stefni að rómversku falli.

Við vitum það í gegnum fjölmiðla að hann var haldinn mannfyrirlitningu, honum líkaði ekki sú átt sem samfélagið stefnir, honum fannst hann knúin til að fremja öfgakenndar aðgerðir til þess að brjóta upp þá tálsýn sem flest fólk lifir og hrærist í. Til dæmis þá heillaðist hann af öfga vinstri- og hægrisinnuðum leiðtogum til jafns⁴, kallaði sig "félagslegan Darwinista"og heillaðist af "náttúruvali" (það má vera að hann hafi ruglað saman "félagslegum Darwinisma" eða þeirri kenningu að kappsöm línuleg kerfi líkt og kapítalismi og akademía skapi mannkyninu það besta við þann Darwinisma sem notaður er yfir samfélagið núna).

Gerum það sem enginn annar vill gera, lesum yfir stefnulýsingu hans og sjáum með hans eigin orðum hvað hann í raun trúði á og hvað það var sem hvatti hann til að gera það sem hann gerði, að neita því er það sama og að afneita persónueinkennum hans ásamt forsendunum fyrir dauða fórnarlamba hans. Gjörðir hans eru eitthvað sem við álítum pólitíska yfirlýsingu frekar en geðbilaða hegðun.

Ég er tilbúinn til þess að berjast og deyja fyrir málstað minn. Ég, sem náttúruveljandi, mun tortíma öllum sem ég álít óhæfa, smán mannkynsins og brest náttúruvalsins. Þið munið líklega spyrja sjálf ykkur að því af hverju ég gerði þetta og hvað það sé sem ég raunverulega vill. Jæja, flest ykkar eru of hrokafull og þröngsýn til þess að skilja það... Þið munið líklega segja að ég hafi verið "klikkaður", "brjálaður", "geðbilaður", "glæpamaður" eða álíka þvætting. Nei, sannleikurinn er sá að ég er aðeins dýr, mannskepna, einstaklingur, andófsmaður.⁵

Hann gerir okkur það nokkuð ljóst að hann líti mannkynið fagurfræðilegum augum, hann skiptir okkur niður í þau fallegu og þau ljótu og sér engan tilgang með þeim ljótu, heimsku, vansköpuðu, sníkjudýrslegu o.s.frv. Á meðan þetta angar af þjóðernissósíalisma til viðbótar við náttúruvalið sem hann hefur svo miklar mætur á, þá skulum við líta á þetta frá umhverfissinnuðu sjónarhorni. Ástæða hnignunar á umhverfi okkar er of margt fólk, og of margt heimskt fólk, því jafnvel ef hvert og eitt okkar í dag notaðist aðeins við lágmarks magn auðlynda og beitilands eins og mögulega hægt væri þá yfirtökum við samt of alltof stóran hluta af vistkerfi jarðarinnar, og ef þessi kynslóð yfirfyllir ekki jörðina þá mun næsta gera það. Hverjir fjölga sér mest? Fólkið með lægstu greindarvísitöluna í fyrsta og þriðja heiminum.

Það eru hrikaleg grundvallar mistök að setja á laggirnar stjórnarskipan sem byggð er á þrám og löngunum einstaklinga. Samfélagið og líf okkar í dag er byggt í kringum það sem einstaklingurinn vill, ekki því sem er gott fyrir hann eða hana...En líkt og aðeins einn af hverjum 100,000 hefur hæfileikann til að verða verkfræðingur eða fimleikamaður, þá eru aðeins sárafáir sem eru raunverulega hæfir til þess að sjá um málefni sem viðkoma heilli þjóð eða mannkyninu sem einni heild...Nú á tímum og á þessum stað í veröldinni treystum við fyrirliðalaust á lýðræði og kerfi sem byggð eru upp á þingræði, jafnvel þótt þessi kerfi séu örvæntingafullnustu og hugsunarlausustu tilraunir mannkynsins til að stjórna sjálfu sér...Í þeim löndum sem lýðræði ríkir er eyðilegging náttúrunnar og heildarsumma umhverfishörmunga af mannavöldum mest...Eina von okkar liggur á sterkri höfuðstjórn og einharðri stjórn yfir hverjum og einum ríkisborgara...Við höfum enn tækifærið til að vera grimm. En ef við sýnum ekki grimmd í dag, þá er allt tapað.

Hjálpsamlegu fjölmiðlarnir segja okkur að árásarmaðurinn hafi lesið bæði sögu og heimspeki ⁶, en bæði eru þekkt fyrir að innihalda sjónarmið sem eru yfirhafin einstaklingseðli. Þau eru sú tegund fræðigreina sem kenna okkur að reglur hins náttúrulega heims ásamt ferli sögunar eru staðreyndir sem haldast ávalt óbreytilegar, þrátt fyrir allar okkar einstaklingsbundnu langanir. Þetta minnir okkur á það að hafa of miklar áhyggjur af því hvað við viljum, hver við séum, hver félagsleg staða okkar sé og þar eftir, er karmískt drama sprottið af hugarórum sem halda okkur frá því að sjá sjálfann raunveruleika lífsins: lífið byggist á átökum til að fullkomna okkur, þar sem við verðum að skapa fólk og samfélög sem samanstanda af fegurð, eða við verðum rótgróin í þjóðnýttu þunglyndi ásamt "umburðalyndi" fyrir meðalmennsku sem mun á endanum drepa okkur öll. Með þetta í huga getum við séð þennan árásarmann ásamt þeim öfgafullu vinstri/hægri einræðisherrum fyrir hvað þeir í raun eru þ.e. afl náttúrulegrar endurnýjunar. Líkt og skógareldurinn sem drepur veikburða trén og leyfir hinum sterkari að skipta með sér því sem eftir verður og þar af skapar sterkari, betri, samfelldari og heilbrigðari skóg. Það sem við köllum umburðarlyndi er of oft afsökun fyrir því að umbera hið sníkjulega, glæpsamlega, heimska og ljóta, og gaurar líkt og Stalín, Hitler, Linkola og þessi byssumaður sýna okkur þann veruleika.

Samfélagið bregst auðvitað við með passívri árásarhneigð, því það er eini valkosturinn sem stendur til boða fyrir fólk í áfalli eftir að það hefur á grimmilegan hátt verið rifið upp úr afneitun sinni ⁷. Til að sýna af þér passíva árásarhneigð, þá glaðlega álíttu að þú hafir rétt fyrir þér á meðan þú þvingar annað fólk til að samræmast þörfum þínum, þó án þess að ráðast beint á það. Já settu upp sjoppu sem selur endaþarmsklám á móti næstu kirkju. Það er þinn réttur. Þeir hafa ekki rétt á því að sjá þig eða hafa afskipti af þér. Þvingaðu þá til þess að umbera þig. Ef þeir mótmæla, kallaðu þá geðbilaða og settu þá í fangelsi. Það er það sem nútíma samfélag gerir við hvern þann andófsmann sem á möguleika á að valda einhverjum breytingum, sem er ástæðan fyrir því að að sumir krakkar verða pirraðir og hefja skotárásir í skólunum sínum (aðrir eru hreinlega geðbilaðir, en ekki allir).

Okkar nútíma samfélag okkar lifir í samheldinni afneitun, við óttumst sannleikann svo við bælum hann niður, sem er ástæða þess að fólk bregst við í svívirðu og vantrú þegar eitthvað líkt og skotárásir í skólum á sér stað. Ekki láta áróðurinn blekkja þig. Ekkert okkar er í sambandi við neitt samhengi annað en okkur sjálf, við erum svo upptekin að auðæfum okkar og félagslegri stöðu að heimurinn í kringum okkur fellur í algleymi ásamt öllum þeim óáþreifanlegu lífsgildum sem efnishyggjusamfélag okkar afneitar. Eina vantrúin hér á ferð er sjokkið sem fylgir því að vera staðinn að verki við þá iðju að láta eins og dagdraumar séu veruleiki og þess vegna er fólki svona misboðið vegna þessa árásarmanns, sem á heilbrigðari tíma hefði kannski verið álitin hetja fyrir að útrýma fölskum valdboðssinnum, veikburða fólki og öðrum þrælum tálsýna.